Duindoorn:
- Marleen Stillaert
- 17 okt
- 2 minuten om te lezen
de goudoranje krachtpatser van de kust
Als jij dacht dat het strand alleen goed is voor zon, zee en zand in je schoenen (heb ik dus altijd voor!), heb je nog nooit kennisgemaakt met de duindoorn. Deze struik groeit daar waar zelfs gras op wil geven — midden in het zand, in de wind, met zout in z’n gezicht. Respect!
En dan die bessen...! Feloranje, alsof ze permanent in de zelfbruinerspray hebben gestaan. Ze zien eruit alsof ze superzoet zijn, maar dat zijn ze dus niet, één hap en je gezicht vertrekt alsof je in een citroen hebt gebeten. Toch zitten die mini kleurige oranje bolletjes bomvol vitamine C — meer dan in een hele sinaasappelboomgaard bij elkaar.
Toen ik de duindoorn tegenkwam op vakantie in Texel, dacht ik: “Wat een mooie struik, die wil ik beter leren kennen.”
Yep. Mijn eerste kennismaking liep iets minder vriendelijk af — nog voor ik “hallo” kon zeggen, kreeg ik een doorn in mijn vinger. Au. Maar ik gaf het nog niet op. Op de terugweg stelde ik dus eerst netjes de vraag of ik even een besje mocht plukken. En ja hoor, geen enkel probleem, geen doorn te bekennen. Oef!
De duindoorn heeft iets bijzonders. Energetisch helpt de duindoorn je om obstakels te trotseren, hij plant je voeten stevig in het zand en zo kan je weer met volle kracht vooruit.
Dus de volgende keer dat je door de duinen wandelt en een struik ziet met oranje bessen, groet hem even. Pluk een besje (alleen als je zeker weet dat het duindoorn is!!!), trek maar een gezicht als een zure citroen. Wedden dat je gaat lachen om je zure gezicht en dan ... ineens ... lijkt de wereld een stukje lichter.
Opmerkingen